Ondanks de beste intenties kun je in een onwenselijke dynamiek belanden met een ander.
Als je zelf in zo’n ‘dans’ zit, besef je vaak niet wat er precies gebeurt of besef je het pas te laat.
Ook als buitenstaander is zo’n dynamiek lastig te herkennen als je niet alle informatie hebt van beide kanten.
Verhalen bieden die mogelijkheid wel. Ze laten zien hoe beide personen invloed hebben op het ontstaan van de dynamiek. Hieronder het fictieve verhaal van Eva en Mark, die ongewild in een dans belanden waar ze allebei niet blij van worden, tot het te laat is.
Het verhaal van Eva en Mark
“
Eva heeft een nieuwe kantoorbaan en Mark is haar manager. Eva vindt Mark op zich een prima manager. Hij is zakelijk en capabel. Maar ze heeft ook het idee dat Mark niet echt een beeld heeft van wat zij doet en kan. Ze hebben überhaupt weinig contact.
Na verloop van tijd merkt Eva dat Mark vaak traag of niet reageert op mails. Op een dag vraagt ze per mail om hulp bij een project. Na twee dagen zonder reactie, mailt ze opnieuw. Dit keer met meer urgentie en frustratie (“Dit is echt cruciaal en ik maak me zorgen dat dit project misgaat als we niet snel handelen!!”). Ineens krijgt ze snel een reactie van Mark die nu wél wil helpen.
Mark is een manager die het druk heeft. Hij richt zich graag op de strategische afwegingen van de afdeling. Hij lost zijn eigen problemen op en vindt zelfredzaamheid belangrijk. Hij is tevreden met Eva die goed haar weg lijkt te vinden en het aangeeft als er echt iets is.
Eva merkt steeds vaker dat Mark wél (tijdig) reageert als ze emotie toevoegt aan haar communicatie. Ze krijgt onbewust de neiging om al haar communicatie intenser te maken.
Mark begint zich ongemakkelijk te voelen bij het contact met Eva. Er lijkt altijd wat te zijn. Hij wil zijn aandacht eerst op andere prioriteiten richten, maar het is moeilijk voor hem om haar sterke emotionele uitingen te negeren.
Eva begint zich ongemakkelijk te voelen bij het contact met Mark. Ze moet altijd dramatisch communiceren om serieus genomen te worden. Uiteindelijk denkt ze: ‘Dit is niet wie ik ben en hoe ik wil communiceren. Als het zo moet, dan maar liever helemaal niet.’
Ze zoekt veel minder contact, zelfs als Marks hulp beter zou zijn voor de resultaten. Hierdoor raakt ze weer gefrustreerd. Ze heeft het gevoel dat ze zo haar werk niet optimaal kan doen. Ze begint te kijken naar posities op andere afdelingen.
Mark heeft al lang geen dramatische mail van Eva gehad. Hij is blij dat ze kennelijk haar draai heeft gevonden. Hij is verbaasd wanneer hij hoort dat Eva een andere positie heeft gevonden binnen het bedrijf. Maar als die functie beter bij haar past, dan steunt hij haar daar natuurlijk in. Hij wenst haar het beste en bedankt haar voor de samenwerking.
Eva geeft Mark een hand en een halve glimlach. Had ik iets anders moeten doen? vraagt ze zich even af. Ach, nu is het te laat. Mark denkt hetzelfde.
”
Ben jij weleens in de schoenen van Eva of Mark beland?
Gerelateerde posts:
Ik post elke week. 🥳 Lees je mijn nieuwste posts liever op LinkedIn? Je bent van harte welkom om me daar te volgen. Klik hier om naar mijn LinkedIn profiel te gaan.